Словы Алеся Аркуша За лясамі‑ўзгорамі, За сівымі зорамі Ягадай няспелаю Спіць краіна белая. З поўняй размінулася, Хмарай загарнулася, Голас пахаваўшая, Волі не пазнаўшая. А была шляхетнаю, Гонарам адметная, Моцная і вольная, Да навукі здольная. Прыпеў: Нашай ускраіна, Нашай ускраіна, Нашай ускраіна была, была! Аблокі гоне вецер‑гун, Забыўся ён, што ёсць Пярун, Забыўся, што чакае нас Сурмы працяглы спеўны час. Мой сын маўчыць, маўчу і я: Навокал скрозь — калёнія. Калее ў студзеньскай вадзе Пярсцёнак згубленых надзей. Прыпеў: Наша ускраіна, Наша ускраіна, Наша ускраіна жыве, жыве! Мінулі дні, сышлі гады І не пазнаеш гарады [І... ... .... галасы] [І сонца промень да красы]. Прыпеў: (2) Наша ускраіна, Наша ускраіна, Наша ускра
Hide player controls
Hide resume playing