Guest
Een verkiezingsaffiche, van een muur gereten Ze grijnzen naar mij, die oude losgerukte kreten Die gezichten van jeugdig geretoucheerde grijzen Die ons de middeleeuwen als vooruitgang prijzen Maar ik denk dan: iedere stap naar het beloofde geluk Is een stap naar het eeuwig gisteren, een stap terug Hoe zij het volk tot bedachtzaamheid en offers manen Ze noemen het “volk“, maar bedoelen “onderdanen“ Al dat lijmen en slijmen is niet langer uit te leggen Als je eindelijk begrijpt, wat ze werkelijk zeggen De minister neemt fluist'rend de bisschop bij de arm “Hou jij ze dom, dan hou ik ze arm“ Wees je die woorden in! Wees er toch niet in! Zorg dat jij je vrijheid goed gebruikt Want vrijheid verslijt, als jij die niet gebruikt Wees die gezichten goed! Wees je goede moed Wees je mij behoedt.
