Guest
Piosenka Filipinek „Tu jest mój dom“ (alternatywnie zatytułowana „Daleko od Aten“), do której muzykę skomponował Jan Janikowski, a słowa napisał Włodzimierz Patuszyński, powstała w 1966 r. i znalazła się na wydanym w tym samym roku longplayu zespołu „Filipinki - to my“ (Polskie Nagrania Muza XL0323). Jest to kolejna piosenka solowa Niki Ikonomu, Greczynki, która do Filipinek dołączyła na przełomie 1961 i 1962 r., i która do 1968 r. była jedyną solistką grupy. „Tu jest mój dom“ cieszyła się sporą popularnością w Polsce, NRD i ZSRR w latach 1966 i 1967 r. i była czwartym z przebojów, które przyniosła płyta. Pierwszym, największym hitem był utwór „Serwus panie chief“, drugim i trzecim nagrane wspólnie z Chochołami „Znajdź sobie dziewczynę“ i „Pożegnanie z zabawkami“. Ostatnią wylansowaną nową piosenką z tej płyty było „Kto się lubi, ten się czubi“. Longplay „Filipinki - to my“ tylko w Polsce sprzedał się w nakładzie ponad 250 000 kopii. Polskie Nagrania wytłoczyły także wersję płyty przeznaczoną na rynek radziecki - wysokość tego nakładu nie jest znana. Więcej informacji o historii i muzyce zespołu w książce Marcina Szczygielskiego „Filipinki - to my!“ Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu“. W ciągu piętnastu lat istnienia (1959-1974) zespół Filipinki osiągnął zawrotny sukces. Dał około 4 tys. koncertów w Polsce, Szwecji, USA, Kanadzie, Anglii, NRD, Związku Radzieckim, Czechosłowacji i Bułgarii. Wydał kilkanaście płyt (. w ZSRR i USA) - przy czym tylko pierwsze trzy sprzedały się nakładzie niemal miliona egzemplarzy, o czym na swoich łamach informował w 1974 r. amerykański tygodnik muzyczny „Billboard“. Zespół Filipinki był pierwszą polską grupą młodzieżową, która zyskała popularność nie tylko wśród swoich rówieśników, ale wśród wszystkich pokoleń odbiorców. Siedem skromnych, sympatycznych dziewcząt potrafiło śpiewa tak jak nikt wcześniej nie śpiewał - nowocześnie i prosto, bez jakiejkolwiek maniery. To spodobało się słuchaczom, ale pokochali Filipinki przede wszystkim za ich wdzięk i za to, że śpiewanie traktowały jak wspaniałą przygodę, którą przeżywały z prawdziwą radością. Dziś Filipinki znowu są pierwsze, bo jeszcze żaden polski zespół młodzieżowy z tamtych lat nie doczekał się tak bogato ilustrowanej i udokumentowanej monografii. Ale nic dziwnego - Marcin Szczygielski, który zyskał uznanie jako autor powieści dla dorosłych i młodzieży (Berek, Poczet Królowych polskich, Czarny Młyn) - pisząc tą książkę miał dostęp do informacji z pierwszej ręki. Jest synem jednej z Filipinek - Iwony Racz. Do książki dołączona jest płyta CD, a niej 24 nigdy dotąd niepublikowane nagrania zespołu Filipinki z lat 1962-1971 oraz muzyczna premiera. Wydawcy: AGORA SA, IW Latarnik, Oficyna Wydawnica AS Warszawa, październik 2013 Książka dostępna jest . w księgarni internetowej:
