Guest
не бяжы форэсце не бяжы не гані лола – чакай, чакай што за кайф насіцца ўздоўж мяжы у час не спрыгнуўшы па-за край я таксама бег колькі мог я і сам цікаў аж упаў усё што меў у сабе – не збярог усіх хто быў у мяне разагнаў а цяпер ляжу лежаком пусціў карані ў глебу спрэс ды не вырасці мне кустом ды не вырасці мне як лес бо расту не ўглыб і не ўшыр бо расту кудысь нікуды бо нішто – мой арыентыр за мяжою цвярдыні й вады не бяжы форэсце – бег спыні не ляці лола бо крыл шкада свет
