Давои Сеюм аз китоби Давои беморон

Эй бемори бе таҳаммул! Инсон ба ин дунё наёмада то танҳо хушӣ кунад ва лаззат бубарад, шоҳиди даъво он аст, ки онон ки меоянд оқибат аз дунё мераванд ва ҷавонон пир мешаванд ва афрод завол мебоянд ва дучори дуриву фироқ мешаванд.