Guest
Калі у лесе далёкім прачнуліся совы і па дамах пахаваліся людзі цішком, Хтосьці дома глядзіць рэп-батл чарговы, хто проста сядзіць і п'е за сталом - Не думай дарма, што як быццам бы тут няма каму сустрэць цябе на дарозе, Цябе не ўратуе, што у Беларусі няма ні якудзы, ні мафіёзі. - Э, на, дрыщавы, ідзі-ка сюды, што ты тут давіш як боўдзіла лыбу, Дай-ка дзесятку, каб роўным рэбятам хапіла лавэ на таксоўку на Зыбу. Ну не, ты не думай, мы ж не гапата, мы чэсныя маем свае папіццот, Я ж не толькі дзевак і чарку люблю, але і радзімы сваёй патрыёт. На плячах маечка - Марк фармэль, Элегантным Ф!Ф! ізбаўляюсь ад сапель, На нагах туфлі - Марка... Не хадзі ты, малахольны, каля лесапарка. Ты не глядзі, што я трошкі пад мухай - я ж выпіў з братком усяго паўлітроўку, Рэбзі казалі што як не будзе прыводаў, то возьмуць мяне працаваць у ментоўку. Як дам табе ў лыч, каб не думаў што мы якія-небудзь там дахадзягі - Ты просіш пусціць дахата ды мамкі, але просіш без усялякай павагі.
