Ona dünyaları verin! Hak eder en iyileri. Bu devir bilmez deli kalbi hiç onunki gibi Ona yıldızları verin, Parlayamaz hiçbiri. Gözleri kimselerin ışıldayamaz onunki gibi Onunki gibi Onunki gibi Gökyüzü izler gülüşürken biz o günkü gibi O günkü gibi O günkü gibi Söylenmez ama, içimden derim: “Hangi rüzgar attı seni buraya? Aynı dalgalar etti mi seni de alabora?” Farkında değilsin kendinin Aynalar söylesin madenlerin yerini Madem ki böylesin, kim bilir Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin Söyle sevgilim, kim üzdü seni? Bebeğim, kim üzdü seni? Bu ne kimya, ne de fizik Kavrayamaz hiç bilim Göz göze gelmek yer çekimini alt üst edebilir O da bana dokunduğu gibi zama
Hide player controls
Hide resume playing