Guest
Jest to najważniejsza pieśń piechoty (formacji wojskowej, która zdobyła znaczenie od czasu I wojny światowej), а jednocześnie jest jedną z najpopularniejszych pieśni żołnierskich ХХ wieku. Jej melodię i słowa napisał oficer Legionów Polskich, dowódca 291 Pułku Piechoty, literat i kompozytor Leon Łuskino. (Niektórzy wymieniają jako autora tekstu Bolesława Lubicz-Zahorskiego.) Początkowo zaczynała się słowami: “Nie nosim wyłogów i szary nasz strój“, а powstała około roku 1918. Ро raz pierwszy opublikowano tę pieśń w Ostrowie w Wojskowym śpiewniku żołnierza polskiego (1929). Inny znany tytuł tej pieśni to Maszeruą strzelcy, maszeruą. Nie noszą lampasów, lecz szary ich strój, Nie noszą ni srebra ni złota, Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój Piechota ta szara piechota. Refren Maszerują chłopcy, maszerują, Karabiny błyszczą, szary strój, A przed nimi drzewa salutują, Bo za naszą Polskę idą w bój! I idą, a w słońcu kołysze się stal, dziewczęta zerkają zza płota, A oczy ich dumnie utkwione są w dal, Piechota ta szara piechota. Refren Maszerują chłopcy... Nie grają im surmy, nie huczy im róg, A śmierć im pod stopy się miota, Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój Piechota, ta szara piechota. Refren Maszerują chłopcy... Miarowo bagnetów kołysze się łań, A w sercu ich szczera ochota, Ze śpiewem do boju wyrusza jak w tań, Piechota ta szara piechota. Refren Maszerują chłopcy... Jest alternatywna, mniej popularna wersja tej pieśni znana pod tytułem Maszerują strzelcy W tej wersji w refrenie słowo chłopcy zostaje zastąpione słowem strzelcy Refren Maszerują strzelcy, maszerują Karabiny błyszczą, szary strój, A przed nimi drzewa salutują, Bo za naszą Polskę idą w bój!
