1. Зноў бярэ свой пачатак дзень: сонца ўверсе смяецца для нас, а мы ўнізе хаваемся ў цень і шукаем, сляпыя, наш час. Побач з намі і радасць, і смех, і, на жаль, такі горкі боль. Мы не бачым пакінуты след, толькі марым, што будзе і вольным жыццё... 2. Калі гукі мінулай зiмы застаюцца на лісцi паперы i квартэт пачынае, а мы адчыняем вокны кватэры, цёплы вецер, самотны наш госць напявае пра тое, што бачыў, і спрабуе прынесці нам штосьць, штосьці новае. I мы уздячныя... 3. Мы па словах збіраем радкі, па хві
Hide player controls
Hide resume playing