Guest
Manastir Manasija ili Resava jedan je od najznačajnijih spomenika srpske srednjovekovne kulture i najznačajnija građevina koja pripada takozvanoj moravskoj školi. Manastir je zadužbina despota Stefana Lazarevića, čije se mošti, po analizama arheologa, antropologa i stručnjaka za DNK analize, nalaze u južnom delu crkve, ispod bele mermerne ploče. Počeo je da se zida 1407. godine a gradnja je okončana 1418, kada su se uselili monasi, pa je odmah posle osnivanja Manasija postala kulturni centar despotovine. Njena resavska škola bila je prepisivačka radionica, izvor pisanih dela i prevoda i posle pada despotovine, kroz ceo 15. i 16. vek. Knjige iz te radionice slovile su za dobre, pouzdane, odlično izvedene, bez grešaka u rečima, slogu i crkva posvećena je Svetoj Trojici a ceo kompleks opasan je velikim zidovima koji su služili za odbranu. To je bila utvrđena celina od ukupno 11 kula, od kojih se isticala Despotova kula. Smrću despota Stefana 1427. godine nastala su teška i mučna vremena za zemlju, pa i za ovu svetinju. Već 1439. osvajaju je Turci, a 1456. godine prvi put gori. Zna se da je do ponovnog dolaska u srpske ruke krajem 18. veka u više navrata obnavljana, ali pisani podaci o opravkama nisu sačuvani. Obimni konzervatorsko-restauratorski radovi početi su sredinom prošlog veka i u fazama još traju.
