Guest
ԱՂՕԹՔ ՅՈՎՆԱՆՈՒ ՄԱՐԳԱՐԷԻ МОЛИТВА ИОНЫ ПРОРОКА Ի նեղութեան իմում ես առ Տէր կարդացի, Возопи́х в ско́рби мое́й ко Го́споду Бо́гу моему́, եւ լուաւ Աստուած յանդնդոց դժոխոց աղաղակի իմում: и услы́ша мя из чре́ва а́дова вопль мой, Լո՛ւր, Տէ՛ր, ձայնի իմում, զի ընկեցեր զիս ի խորս ծովու, услы́шал еси́, глас мой: отве́ргл мя еси́ во глубины́ се́рдца морска́го, եւ շրջանք գետոց պաշարեցին զիս: и ре́ки обыдо́ша мя Ամենայն զբօսանք Քո եւ ալիք Քո անցին ի վերայ իմ. вся высоты́ Твоя́ и во́лны Твоя́ на мне преидо́ша. եւ ասացի, թէ մերժեցայ ուրեմն աչաց Քոց: И аз рех: отри́нухся от о́чию Твое́ю: Արդ, իցէ՞, թէ յաւելից հայել ի տաճար սուրբ Քո, еда́ приложу́ призре́ти ми к хра́му свято́му Твоему́? զի հեղան զինեւ ջուրք մինչեւ յանձն իմ, Возлия́ся на мя вода́ до души́ моея́, եւ անդունդք անհնարինք պաշարեցին զիս: бе́здна обы́де мя после́дняя, Եմուտ գլուխ իմ ընդ փապարս լերանց. понре́ глава́ моя́ в разсе́лины гор, իջի ես ի խորս երկրի, տեսի զնիգս նորա, զի էին որպէս աղխք յաւիտենից. снидо́х в зе́млю, ея́же вереи́ ея́ закле́пи ве́чнии: եւ ելցեն յապականութենէ կեանք իմ: и да взы́дет из истле́ния живо́т мой Առ Քեզ, Տէր Աստուած ի՛մ, ի նուաղել անձին իմոյ կարդացի, к Тебе́, Го́споди Бо́же мой. Внегда́ скончава́тися от мене́ души́ мое́й, եւ զՔեզ, Տէ՛ր, յիշեցի, եւ մտցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ Քո: Го́спода помяну́х, и да прии́дет к Тебе́ моли́тва моя́ ко хра́му свято́му Твоему́. Զի ոյք պահէին զունայնութիւն եւ զստութիւն, յողորմութենէ իւրեանց մերժեցան: Храня́щии су́етная и ло́жная ми́лость свою́ оста́виша: (чтущие суетных ложных богов оставили Милосердаго своего) Ես ի ձայն օրհնութեան եւ խոստովան եղեց Քեզ, аз же со гла́сом хвале́ния и испове́дания пожру́ Тебе́, մատուցից պատարագս Տեառն, եւ կատարեցից զուխտս իմ ի փրկութիւն: ели́ка обеща́х, возда́м Тебе́ во спасе́ние мое́, Го́сподеви.
