Guest
слухай ды трэніруўся тут: пераклаў Віталь Воранаў Неба, поўня, нібы ў сне, Неба кроплямі ліе, Дождж пранізвае мяне, Ды болю больш няма. Як каметы жоўты хвост Наш гарыць апошні мост, У прадонне лёт з нябёс. Свабодным стану я, ад зла і ад дабра, Мая душа лязом памечана нажа. Мог бы я з табою быць, Змог бы я пра ўсё забыць, Змог бы я цябе любіць, Ды гэта ўсё гульня. Вецер вые за спіной Я забуду голас твой Аб любові той зямной, Што спапяляла нас. І я вар’яцеў, У маёй душы Ня
