Guest
Біз қоштасқан ақпан. Бір жыл өтті өзіңді көрмегелі Еске аламыз жарқыраған жүзіңді. Жалыңдап едің,жұлдыздай сөндің. Жаратқаным мені осылай сынағандай, Үнсіз жүрек еріксіз жылағандай. Қаралы хабарыңды естігенде Төбемнен қара тастар құлағандай. Айдукам,саған жыр жаздым бүгін, Себебі қатты сағынған едім. Сағынып қалдым өктем үніңді Сағыныш моншақ өкпеме ілінді. Жұмсайтын жан едің ғой текке күш. Өзің жайлы ниетім де теп-тегіс , Сенің қырсықтығына да жетпейді Астанада болған,әрбір кептеліс. Сенің құйын ашуыңа жетпейді, Астанада болған әрбір кептеліс. Сенің құйын ашуына жетпейді Қарқаралы дауылы да,желі де. Сенің ыстық сезіміне жетпейді, Астананың ыстық күні де. Мен неге қара түнмен тілдесемін Сен көрініп,қайтадан жоғалмасан Сағыныштын сырларын білмес едім..
