Тоик, ё Форс ё хеш пиндор Дар, Kaveh Akbari

👑 (тоҷикӣ // پارسی) 👑 Зодгоҳи Рустаму шоҳони Сосонӣ‌ якест, Шавкати Шаҳномаву фарҳанги эронӣ якест. Арзиши хоки Бухорову Самарқанди азиз, Назди мо бо гавҳару лаъли Бадахшонӣ якест. Мо агар чун шохаҳо дурем аз ҳам, айб нест, Решаи кӯлобиву балхиву теҳронӣ якест. Аз дирафши Ковиён овози дигар мерасад: Бозувони Коваву шамшери Сомонӣ якест. Чист фарқи шеъри Ҳофиз бо суруди Мавлавӣ, Мактаби ҳиндӣ, ироқиву хуросонӣ якест. Фарқи шеъри Бедилу Иқболу Ғолиб дар куҷост, Рӯдакиву ҳазрати Ҷомиву Хоқонӣ якест. Марзҳо дигар асоси дурии мо нестанд, Эй бародар! Асли моро нек медонӣ якест. “Тоҷикӣ“, ё “Форсӣ“ ё хеш пиндорӣ “Дарӣ“, Ин забони порсиро ҳарчӣ мехонӣ, якест! Шоир “Наҷиб Борвар“ شعر امروز دیار خراسان کهن (افغانستان) شاعر «نجیب بارور» : زادگاهِ رستم و شاهان ساسانی یکی‌ است شوکت شهنامه و فرهنگ ایرانی یکی‌ است ارزش خاک بخارا و سمرقندِ عزیز نزد ما با گوهر و لعل بدخشانی یکی‌ است ما اگرچون شاخه‌ها دوریم از هم عیب نیست ریشۀ کولابی و بلخی و تهرانی یکی‌ است از درفش کاویان آواز دیگر می‌رسد: بازوان کاوه و شم