Guest
Ҳадфҳои ғаразноки Ҳизби наҳзати исломӣ нисбати Тоҷикистон Чаро шумо вориди Паймони миллӣ намешавед? Ҳампешаи азиз, хоҳиш мекунам, ки сухани манро то охир гӯш кунед ва ҳар замон қайчӣ назанед. Ин ҷо ду масъала аст. Якум, то омадани наҳзатиён ва фирори наҳзатиён ва ба Аврупо расиданашон, ман ташнаи эътилоф будам, ба хотири он ки ман гумон мекардам, ки гузашта ба инҳо сабақ шуд. Инҳо аз ин додугирифтҳо, аз ин савдоҳо, аз ин перевалҳо хаста шуданд ва шояд дарк карданд, ки зиндагӣ дигар шуд ва мо ба як иттиҳод ниёз дорем. Аммо, баробари қадами инҳо расидан ба Аврупо, аввалин коре, ки инҳо карданд, мубориза барои аз саҳна рондан, барои бадном кардани Додоҷони Атовулло ва дигар рушанфикрони тоҷик буд.
