Devrim Gren-Hadi Git

Hadi Git Yaralanmış bir akşam vakti ömrüm Beni geceler bile anlar oldu Bütün ezgilerin sustuğu diyardayım Sen anlamadın gülüm suskunluğumu Varsın yokluğun zehir gibi yaşansın Düş de git yüreğimden sessizce İçimdeki çocuk öksüz kalsın yorgunum gitmelerin tümüne Hadi git Yangın yemiş türküler gibi git Kalmasın gök mavisi ezgimde Su yeşili akmasın yüreğimde Bir solukta sussun ayrılık gülüm Tamamlanmış yalnızlık olur ömrüm Gidersen temelli susarım gülüm İçim acır, ürperirim ormanlarca En ağır yara olursun yüreğimde Yıldızların en uzağı gibi susarım Yangınlar başlar sustuğum yerimden İçim ac