Дар касе, ки се хислат бошад, аловати имонро мечашад! Шейх Абдурразза ал-Бадр

Дар касе, ки се хислат бошад, ҳаловати имонро мечашад! عَنْ ‏ ‏أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ‏ ‏رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‏ ‏عَنْ النَّبِيِّ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏قَالَ «ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ أَنْ يَكُونَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا وَأَنْ يُحِبَّ الْمَرْءَ لَا يُحِبُّهُ إِلَّا لِلَّهِ وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الْكُفْرِ كَمَا يَكْرَهُ أَنْ ‏ ‏يُقْذَفَ ‏ ‏فِي النَّارِ» ‏ أخرجه البخاري ١٢ و مسلم ٤٣ Аз Анаса ибн Малик ривоят мешавад, ки Расули Аллоҳ ﷺ гуфт: «Дар касе, ки се хислат бошад, ҳаловати имонро мечашад,! Касе Аллоҳ ва расули Ӯро аз ҳама чизи дигар бисёртар дӯст дорад; ва ягон касеро дӯст дорад дуст надорад магар танҳо аз барои Аллоҳ; ва нахоҳад баргаштан ба куфр баъди оне, ки Аллоҳ ӯро аз он наҷот дод, ҳамонгунае, ки намехоҳад ба ҷаҳаннам партофта шавад!» ал-Бухори 16, Муслим 43.