Guest
Відыё з часоў майго дзяцінства) калі мне будзе сорак зь нечым, ці нават пяцьдзесят я буду жыць па-чалавечы, плённа працаваць. я запалю анду сьвячу і красамоўна памаўчу, і ўсё тады пачну з нуля, ляляляляля калі мне будзе трыццаць восем, я скажу: “ОК, цяпер я ўжо зусім дарослы, ня тое, што раней. усё шматзначна і ярчэй, няма зачыненых дзьвярэй, усё як трэба толькі мне, еееее“ калі мне будзе дваццаць дзевяць, а можа дваццаць пяць я буду і кахаць і верыць, марыць і жадаць. збудую свой ула
