Guest
#armgc #yaroslavl #cerkovbojya “ԵՍ ՎԱԽԵՆՈՒՄ ԵՄ ՀԱՎԱՏԱԼ“ “ԵՎ ՍԱ՛ Է ՀԱՂԹՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՈՐ ԱՇԽԱՐՀՔԻՆ ՀԱՂԹԵՑ, ԱՅՍԻՆՔՆ ՄԵՐ ՀԱՎԱՏՔԸ“- Ա ՀՈՎՀ․ 5։4 Առանց հավատքի հաղթանակ չկա. Բայց հաղթանակը կարող է վախենալի լինել։ Հաղթելու համար պետք է ռիսկի դիմել։ Հաղթելու համար պետք է ինչ-որ բան անել, թեպետ արդյունքը միանշանակ չէ․ հենց այստեղ է գործի անցնում հավատքը: Հավատքը չի ոչնչացնում կամ սպանում վախը, այն գործում է հակառակ վախին: 🔘 Վախը կաթվածահար է անում, 🔘 Հավատքը սարեր է շարժում, 🔘 Վախը գերեվարում է, 🔘 Հավատքը՝ ազատում։ 🔘 Վախը սպանում է, 🔘 Հավատքը՝ կենդանացնում: Եվ երբ կյանքը գլխիվայր շուռ է գալիս, իսկ որոշում կայացնելու անզորությունը՝ գլուխ բարձրացնում, հենց վախն է կամավորագրվում ուղղորդելու մեր քայլերն ու գործողությունները՝ ոչ հեռու ապագայում առաջացնելով առավել անհաղթահարելի քաոս։ Ուրեմն՝ “Ի՞նչ անել, երբ վախենում ես հավատալ“ ❓- հարցին պատասխանը գտնելու համար, առաջարկում ենք դիտել քարոզն ամբողջությամբ։ “Мне страшно поверить“ «СИЯ ЕСТЬ ПОБЕДА, ПОБЕДИВШАЯ МИР, ВЕРА НАША» - 1 ИОАН. 5:4 Без веры нет победы. Но победа бывает страшной. Чтобы победить, надо рисковать. Чтобы победить, нужно делать то - исход которого не однозначен. И вот здесь подключается вера. Вера не уничтожает и не убивает страх - она действует вопреки страху. 🔘 Страх - парализует, 🔘 Вера - двигает горы, 🔘 Страх - держит в плену, 🔘 Вера - освобождает 🔘 Страх - убивает, 🔘 Вера - воскрешает. И когда жизнь идет кувырком, и усиливается бессилие принять правильное решение, тогда именно страх выступает в роли волонтера в направлении наших действий и шагов, создавая еще больший хаос в недалеком будущем. И так ответ на вопрос: “Что делать когда страшно поверить ❓“ предлагаем рассмотреть в проповеди․
