Guest
Ben mahcup sevdamız için değil Yıllar sonra tesadüf karşılaştığımızda İki yabancı bile olamadığımıza ağladım... Ağladım Hiç kimsenin dizlerine dayamadım başımı Ben gözlerinin rengi içinde ağlamadım Ben yalnızca senin için ağladım sevgilim Zor günlerimde olmadığına değil Neden yanımda yoksun diye sormadığına ağladım... Ağladım Ne haldeyim diye meraklanmadığına değil Öykümüze sahip çıkmadığına ağladım Karanfiller dökmedin yollarıma ağlamadım Mutlu ol yeter derdin ya buna da değil Aynı yastığa baş koyamadığımız için ağladım... Ağladım Her aradığımda bulamadığım için değil Her bulduğumda kaybettiğim için ağladım On yedi yaş heyecanında olmadığın için değil Geç kalmış dönüşün için ağladım... Ağladım Aşkımıza mahkum kalışına ağlamadım Başka bir gönülde oluşuna da değil Sevdamızın özgür olmadığına ağladım... Ağladım Pembe panjurlu evimiz olmadığı için değil Baharda bir tomurcuk içinde açamadığımıza Ve mutlu yuvamızın bahçesinde koşan yavrularımız olmadığına ağladım... Ağladım Ben mahcup sevdamız için değil Yıllar sonra tesadüf karşılaştığımızda İki yabancı bile olamadığımıza ağladım Genç yaşımda seni kaybettiğim için değil Aşk öykümüzle yaşlanamadığımız için ağladım Sende nasıl seversen sev diyişine değil Ellerimi uzattığımda boşluk da kalışına ağladım... Ağladım Hani korkardın ya bi daha aramazsan sormazsan diye Şimdi aramıyorum sormuyorum Ve sevdiğim bunların hiç birine ağlamıyorum Beni bu köhne dünyada unuttuğuna ağlıyorum sevdiğim... Ağlıyorum sevdiğim Sende unutmuş olsan da artık ağlamıyorum Ve sevgilim bir gün ölürcesine ağlarsam eğer Bu senin beni unutmuş olduğundan değil Benden habersiz benden habersiz ölümünden olur sevdiğimden olur “Yıllar sonra yine karşılaştık göz göze Sen orda ben burada ellerimiz ayrı ellerde Yıllar sonra yine bakıyorum gözlerine Ellerimiz ayrı ellerde iki yabacıyız göz göze Yıllar sonra yine karşılaştık göz göze Sen orda ben burada ellerimiz ayrı ellerde Yıllar sonra yine bakıyorum gözlerine Ellerimiz ayrı ellerde iki yabacıyız göz göze...“
