Guest
Відыё з часоў майго дзяцінства) калі мне будзе сорак зь нечым, ці нават пяцьдзесят я буду жыць па-чалавечы, плённа працаваць я запалю анду сьвячу і красамоўна памаўчу і ўсё тады пачну з нуля, ляляляляля калі мне будзе трыццаць восем, я скажу »ОК!« цяпер я ўжо зусім дарослы, ня тое, што раней усё шматзначна і ярчэй, няма зачыненых дзьвярэй усё як трэба толькі мне, еееее калі мне будзе дваццаць дзевяць, а можа дваццаць пяць я буду і кахаць і верыць, марыць і жадаць збудую свой уласны сьвет, які разбурыцца ўшцьэнт і будзе выпіта да дна, нанананана калі мне будзе васемнаццаць, мой улюбёны ўзрост я буду сам сабе здавацца старэйшым, чым я ёсьць у вачах сонца і туман, прайсьці праз крыўду і туман і падаць з вышыні уніз -- вось такі капрыз калі мне яшчэ ня будзе, буду толькі я і будзе травень, будзе студзень, неба і зямля я не аб чым не папрашу, адкрыю сэрца і душу і на прастору палячу і на
