Раскулачванне 1930-х гадоў стала той дзяржаўнай палітыкай, пры якой цалкам iгнаравалася каштоўнасць чалавечага жыцця, iнтарэсы асобы, калi чалавек быў адасоблены ад сваёй дзейнасці, ад звыклых яму ўмоў існавання. Пісьменнік распавядае пра заможнага гаспадара Цiта Ворашня. Селянiн, распрадаўшы ўсё, што можна было, забівае вокны, развітваецца з хатай i накiроўваеца з сямейнікам на чыгуначную станцыю, каб ехаць у Сібір зімой 1929 года. Сцэна развітання з родным гняздом пададзена пісьменнікам як плач гаспадынi Юстынi па дарагім сэрцу куточку. Чытае Андрэй Каляда
Hide player controls
Hide resume playing