Guest
Магіла пастраляных 2 лютага 1946 году у Занях за вёскай. На пачатку 1970 на тым месцы паставілі мэмарыяльную табліцу. Высечана 24 прозьвішчы. Найстарэйшаму з забітых 83 гады, наймалодшаму — 4. Гэта тое хлапчанё, якое выносіў з полымя дзед, пакуль яму не адстрэлілі рук. Зані спаліў адзін з аддзелаў „Поготовя Акцыі Спэцыяльнэй”, якім камандаваў „Буры” (Ромуальд Райс). Аддзел складаўся з АКаўцаў, якія прыйшлі на Беласточчыну зь Віленшчыны, і таксама зь мясцовых палякаў. «Вы, калі ласка, не запісвайце нашых прозьвішчаў. Мы вам расказалі ўсё, як было. Жывуць нашы дзеці, нам трэба жыць. Нас стралялі не партызаны з-за граніцы, а нашы суседзі з навакольных вёсак. Мы ня хочам, каб тыя, што стралялі нас тады, помсьцілі нам і цяпер. Калісьці называлі іх бандытамі, цяпер гавораць, што яны героі, бо змагаліся за вольную Польшчу». Воспоминания записаны 17 апреля 1990 года в деревне Заны «на беларускім астраўку ў Польскай Рэчпаспалітай». На видео - как сегодня в Польше чествуют тех, кто убивал по национальному признаку.
