Eitt leygarkvøld á Grynnuni har var eitt óført gildi. Ein stórhvalur varð túsund ár, og túsund honum fylgdu. Hann kom undan Grønlandi, snýsandi og blásandi. – Leingi livi hvalurin – minst túsund ár aftrat! Og Grynnan hon var stásað upp, tí øll væl hvalin kendu, ja, gøtuljós av mureldi á hvørjum steyra brendu. „So hugnaligt á Grynnuni, her vekjast barnaminnini,“ segði gamli hvalurin og rendi seg á botn. Og „laffikøkan“, hon var prýdd við túsund taratonglum. Um hálsin høvdu grindahvalir band við sóknaronglum. Brondingur og hemari, krossfiskur og rognkelsi høvdu „snollað“ Stórahval og skravað gjarið av. Ein tindaskøta sló á krúss og reistist upp við borðið: „Tá eingin annar sigur stórt, so biði eg um or&
Hide player controls
Hide resume playing