Guest
Тăван чĕлхе Раççей тĕп хулине илсе çитернĕ. Муркаш районĕнчи Мăн Сĕнтĕрти Верендеев ячĕллĕ вăтам шкулти Надежда Владимировна Варюхина Раççей шайĕнчи конкурсра палăрнă. Тăван чĕлхене вĕрентекенсен ăмăртăвĕнче вăл иккĕмĕш вырăн çĕнсе илнĕ. Чăваш чĕлхипе литературине ăша хываканпа пирĕн ĕçтеш Алексей Зотиков репортёр тĕл пулчĕ. – Ырă кун пултăр пурне те. Ырă кун пултăр, сывлăх сунатпăр. Эпир сире хамăр шкулта курма хавас. Тавтапуç. Хаклă та чыслă хăнасене кĕтнĕ евĕр пирĕн пултарулăх ушкăнне те çăкăрпа кĕтсе илчĕç. «Тăван чĕлхене юратасси, ăна упрасси йăла-йĕркерен, юрă-кĕвĕрен, халăх культуринчен пуçланать», – палăртать Надежда Владимировна. Çакна мала кăларса çитĕнекен арăва та унпа паллаштарать. – Сурхури, кĕркури. Çитрĕ ĕнтĕ сурхури. Сурхури çитнĕ куртăр-и? Хирĕç тухса илтĕр-и? Сурхури! Пĕри – така, тепри – путек. Эх, сурхури, сурхури. Пирĕн мужик кĕркури, тутлă терĕç чăх ури. Пĕрле çисе пăхар-и? Сурхури – авалхи чăваш уявĕ. Ĕлĕкрех ăна кун вăрăмланма пуçласан ирттернĕ. Ача-пăча килрен киле çӳрет, урайне ăшал
