Guest
Сен сұлу ханшайымсың, бұралған бал қайыңсың. Армансың бозбалаға, жар іздеген ханзадаға. Жанымның жұлдызысың, бағымның бұлбұлысың, Шуағың таралғандай, сұлулықтан жаралғандай. Қайырмасы: Ертегі “мың бір түн“ бе екенсің, ай мен күн бе екенсің? Жұлдыздайсың лағыл, моншақ тағынған. Әлде гүл ме екенсің, әлде нұр ма екенсің? Ханшайымсың аңсап, жүрек сағынған! (х8) Тотыдай түрленесің, ғажайып күйге енесің, Назданып нұрланғанда, құлпырады бұл жалған да, Аялы жан сырымсың, аяулым бал шырынсың, Шығыстың аруын-ай, ақ сәулелі, ай нұрындай. Таң нұрымсың, жан гүлімсің, жан жырымсың шалқыған, Ертегімсің, көктемімсің көңілімде балқыған. Аққуымсың, гәккуімсің сезіміді баураған, Тұмарымсың, сыңарымсың жүрегімді жаулаған.
