Guest
23 лютага 1944 года ў сяле Хайбах Чачэна-Інгушскай АССР падчас дэпартацыі чачэнскага народу з іх родных мясцінаў у Казахстан, які ініцыявала Камуністычная партыя, савецкімі ўнутранымі войскамі НКВД былі сагнаныя ў калгасную стайню і жывымі спаленыя паводле розных падлікаў ад 300 да больш як 700 жыхароў - у асноўным жанчын, дзяцей і старых. Гэты фільм дае ці не найлепшыя тлумачэнні, чаму чачэнцы, якіх ў 1994-м пазбавілі магчымасці атрымаць сваю краіну і не падпарадкоўвацца Маскве, так адчайна супраціўляюцца гэтаму гвалту. Ён тлумачыцць падставы тых паясоў шахідаў, з якімі ў Маскву ды іншыя расійскія гарады ехалі чачэнскія жанчыны і дзяўчаты. Ён, нарэшце, дадае яшчэ адну значную рысу да партрэта тае “вялікай“ краіны, якая перастала існаваць у 1991-м, і спробы рэанімаваць якую ўсё часцей прадпрымаюцца цяпер.
