VIDEOBOOK_ . .

AUDIO VIDEO BOOK in GREEK language voiced by AI. У каждого человека – свой путь и свои задачи на Земле. Земной путь автора был посвящён творчеству – литературе. Бог дал возможность Александре покорить Литературный Олимп и объехать более 50 стран, путешествуя по миру, но в итоге привёл к подножью Святой Горы Афон в Урануполи, где навсегда останется её сердце. Эта книга – путь автора из Москвы на Афон, сотканный из воспоминаний, фотографий и стихотворений. Стихи в книге представлены на русском, итальянском, английском и греческом языках. КРЮЧКОВА Александра Андреевна — Заслуженный писатель Московской городской организации Союза писателей России. Лауреат премий: «Наследие», «Лучшая книга года», М. Булгакова, Ф. Достоевского и др. Выступала на ТВ: «Культура», «Вечерняя Москва», «Русский Мир», «Доверие», «Диалог-ТВ», «Артист ТВ». Гос. стипендиат в категории «выдающиеся деятели культуры и искусства РФ». Номинант на Нобелевскую премию по литературе. С 2010 года каждое лето жила в Урануполи на границе со Святой Горой Афон в Греции. Переводы на английский и итальянский – Александры Крючковой. Перевод на греческий – Анна Маркина, Dimitra Drosinos. В оформлении книги использованы фотографии и другие иллюстративные материалы из личного архива автора. Από τον Συγγραφέα Το ταξίδι μου στο Άγιο Όρος ξεκίνησε μετά το θάνατο της μητέρας μου όταν ήμουν 12 ετών (ο μπαμπάς πέθανε πριν από αυτό, όταν ήμουν 4 ετών). Με έστειλαν να σπουδάσω σε Εκκλησιαστικό Σχολείο, τραγούδησα στην παιδική εκκλησιαστική χορωδία του Πατριάρχη Αλεξίου Β’ στον Καθεδρικό Ναό των Θεοφανείων στη Μόσχα (Yelokhovka) και έγραψα πολλά — ποίηση και πεζογραφία. Κάποτε, σε ηλικία 13 ετών (1989-1990), είδα καθαρά τον εαυτό μου περιτριγυρισμένο από βράχους που έμοιαζαν με παγωμένους ανθρώπους σε έναν μυστηριώδη κόλπο κοντά στην ουράνια πόλη και ζωγράφισα ένα μικροσκοπικό “Το Κορίτσι και η Θάλασσα“, αν και δεν είχα πάει ποτέ στη θάλασσα πριν. Το όραμα δεν με άφησε, επαναλαμβάνοντας τον εαυτό του, και το 1992 έγραψα το ποίημα “Το Κορίτσι και η Θάλασσα“. Βρέθηκα για πρώτη φορά στο Άγιο Όρος στην Ελλάδα τον Μάιο του 2002. Ταξιδεύοντας με πλοίο από τη χερσόνησο της Κασσάνδρας στο Άγιο Όρος, έμαθα ότι ο Άθως είναι μια χερσόνησος όπου ζουν απλοί άνθρωποι, όχι μόνο μοναχοί. Στο δρόμο της επιστροφής, το πλοίο μας έκανε μια στάση στο χωριό Ουρανούπολη στα σύνορα με τον Ορθόδοξο Άθω (“πόλη του Ουρανού“, “Ουράνια πόλη“) και ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στη χερσόνησο του Άθω, στην Ουρανούπολη. Το 2010 ήρθα στο Άγιο Όρος με τον γιο μου, αγόρασα τις πρώτες αγιογραφημένες εικόνες, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους — κατοίκους της περιοχής που αργότερα έγιναν φίλοι μο