Guest
75 год прайшло з таго моманту, калі наша краіна вызвалілася ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. 75 год – вялікі прамежак часу. Сучасныя людзі не чулі жудасных гукаў узрываў, не адчувалі пах пораху і дыму ад снарадаў, не ведаюць смаку “ташноцікаў” (так называлі ежу, прыгатаваную з сапсаванай бульбы), не адчувалі сэрцам і думкамі, кожным нярвовым канчаткам страху перад заўтрашнім днём, душа не ведала трывогі за родных і блізкіх, якія змагаліся за Перамогу. Гэта ўсё ў мінулым. Мы жывём у мірны час. У нас другія турботы і справы. І толькі франтавыя фотаальбомы дзядуль і прадзядуль застаўляюць нас перажыць разам з нашымі продкамі тыя шчаслівыя і жудасныя, хвалючыя і не вельмі моманты часоў Вялікай Айчыннай вайны. Не ў многіх такія фотаальбомы захаваліся. Не многія ведаюць і памятаюць аб тых момантах, якія захаваў фотааб’ектыў. А гэтыя моманты – жыццё нашых продкаў, памяць аб іх жыцці, аб іх гістраычным мінулым.
