Сьвета Бень - У шэрым змроку (на словы Ізі Харыка)

Запіс першага публічнага выкананьня песьні на лекцыі пра Ізі Харыка ў межах праекту «(Не)расстраляныя» (, кнігарня «Логвінаў») У шэрым змроку дзень растаў, у шэрым змроку гаснуць вочы. Маё юнацтва — звон актаў, маё юнацтва чэзьне ў ночы, Бы колас, што зь зямлі паўстаў, бы колас, што зь зямлі паўстаў, каб у зямлі заснуць аднойчы. А я ўсё мару дапазна я з карабля сачу прасторы: няма ні берагу, ні дна, і я вітаньні шлю праз моры ў далеч, дзе смугі сьцяна, ў далеч, дзе смугі сьцяна, на сум, па чалавеку хворы. Век настане такі: ўсім на зайдрасьць вякам, А ні я, а ні ты – будуць іншыя там… Мне ўсё роўна: ён знойдзе, мой сын, альбо не – Акрываўлены камень у чыстай сьцяне. Ноч за ноччу мінае, дні ідуць чарадой. Калі што застанецца, дык наш непакой. Калі што застанецца, дык вецер, які Нас узносіць у будучыя вякі. 1925/1926