Guest
Цмок па мянушцы Лямок жыў з невядомых часоў у глыбіні дрыгвы, якой былі акружаны пагоркі, на якіх потым пачаў расці Менск і развівалася беларуская культура. Яго сярэбраныя лускі адліваліся святлом з Месяца, бо больш за ўсё ён любіў цемру - лічыў што ў ёй ён выглядае як вельмі сур’ёзная пагроза. Струмені полымя, якія ён выдыхаў, дадавалі таямнічасці... Між тым, кажуць мифы Беларуси, быў Цмок Лямок вельмі добрым і пры сонечным святле выглядаў мілым. Але з’яўляўся ён толькі, калі пачыналіся прыцемкі, а раніцой адпраўляўся адпачываць на дно возера пасярод балота. Час ад часу дракон вылазіў на выспу пагрэцца на сонейка, ды даць птушкам пачысціць лусткі. Пры гэтым ён спяваў, але нават птушкі і зверы разбягаліся падалей ад яго музычнага «таленту». А што казаць пра людзей - гэты вой ды бягучыя ад яго жывёлы працавалі толькі на мифы о драконах - створаны імі вобраз злой і вялікай пачвары. Жонкай Лямок узяў вясёлую ды вельмі мілую вадзяніцу. Яны былі вельмі ахвочымі да дзівосных і прыгодніцкіх гісторый, цікаві
