Guest
Η Ζωφόρος των Προπυλαίων του Πανεπιστημίου Αθηνών Η διακόσμηση των Προπυλαίων του Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας βασίστηκε σε σχέδια του Carl Rahl, Αυστριακού ζωγράφου (1812-65), καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών του Μονάχου. Στην Ακαδημία την εκτέλεση των έργων πραγματοποίησε ο μαθητής του Rahl και διάδοχός του, Christian Griepenkerl. Για τα Προπύλαια το υλικό του Rahl ήταν τριών φάσεων: σκίτσα με μολύβι, μερικά σχέδια σε κλίμακα 1:1 πάνω σε χοντρό χαρτί (cartons) και υδατογραφήματα με χρώμα. Η μεταφορά ανατέθηκε στον μαθητή του Griepenkerl, Εδουάρδο Λεμπιέντσκυ, με τη συνεργασία του Δανού αρχιτέκτονα της Ακαδημίας Theophile Hanssen και πιθανώς του ελληνιστή Friedrich Thiers. Κρίσιμο ρόλο στην αποπεράτωση του έργου έπαιξαν χορηγοί, όπως ο Σίνας και οι αδελφοί Δούμπα, σύμβουλοι, όπως οι αρχιτέκτονες αδελφοί Theophile και Christian Hansen, ο ελληνιστής Friedrich Thiers , συμπαραστάτες, όπως ο αρχιτέκτονας Ernest Chiller αλλά και ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης. Το έργο έφτασε στην τελική του πραγμάτωση το 1889, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά την παράδοση σχεδίων και υδατογραφημάτων από τον Rahl στον Σίνα το 1859. Με τη λέξη “ζωφόρος“ ή διάζωμα στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία χαρακτηρίζεται σπουδαίο αρχιτεκτονικό στοιχείο που προσδίδει μια κομψότητα στο επιστέγασμα των κτιρίων. Αποτελεί μια διακοσμητική ταινία που περιτρέχει το οικοδόμημα. Βρίσκεται συνήθως στην εξωτερική όψη του κτιρίου που μαζί με το γείσο και το επιστύλιο αποτελούν το λεγόμενο θριγκό. Όταν αυτό το διάζωμα φέρει μεταξύ των άλλων παραπάνω τμημάτων του Θρογκού ανάγλυφες παραστάσεις τότε η δημιουργούμενη σειρά αυτών λέγεται ζωφόρος. Η διαφορά της ζωφόρου από το απλό διάζωμα βρίσκεται στην ίδια την ετυμολογία της λέξης, που σημαίνει
