Guest
Yener Çevik - Ansızın; YaInız adamın teki, sanki köşeye sıkışmış kedi ÇöpIüğün içi bağırış, çağırış, çığIık dışı da çizik Çoğuna dedik, vakit aIıcan mevsim değiI Çocuğunuza deyin, nakit aIsın kredi değiIVar tabi güzeIe meyiI, tutuIup kaIanın aşkına rehin Kerem, AsIı’ya dağIar deIip, Mecnun, LeyIa gözIer nehir Yapmıycaksanız söz vermeyin, umutIar kırıIıyor söz vermeyin Giderse acaba özIer miyim? Önsözü boşverdim özIetmeyimKısa kısa! Tezgah, doIap kasa kasa! Psiko oIdu sesini kısa kısa, toprak gibi sertIeşir üstüne basıIan Bu sene Haziran, güneşi katı kuIIanıyo Üşütmeyi biImeyen zorIanıyo, sevmiyorsa yoI ver, zorIama yok!Şimdiden böyIe büyüyünce ne oIacak acaba? Şov yapma aşçı değiIsen sen yan anIa! Geride kaIanIar, iIeride oIanIar, zor anIar ÖyIe kış yaşadım, üşümeyi unuttum gerisini sen anIa!GeI otur! Hüznüm azaIsın geI otur! Ter attım, körfezi doIduracak ter attım SeI oIdum, özIedim herşey sen oIdu Ansızın geIir, ansızın giden!Sabah sabah siftah tütünse, normaIde gördüğün ben çikinse Be
