У месяцы верасні выпала пароша, Дзед бабу палюбіў, што баба хароша (2 р.): І крывая, і сляпая, яшчэ к таму злая, І крычыць, і бурчыць, проці дзеда не змаўчыць (2 р.). - Убірайся, бабка, у новае белле, Я ж цябе павяду з сабой на вяселле (2 р.)! Узяў жа дзед бабку за белу ручку І спіхнуў дзед бабку з моста ў рэчку (2 р.). Цяпер, бабка, кайся, трошкі пакупайся! А як бабка узнырне, то дзед кіем падпіхне (2 р.). Прыйшоў дзед дадому і пачаў бажыцца: - Ох, ох, далібог, не буду жаніцца (2 р.)! Раздумаўся дзедка, у ладонькі плешча: - А як буду жыў-здароў, яжанюся ешча (2 р.)!
Hide player controls
Hide resume playing