Сеңлем, синең өчен кояш көлә, Һәр иртәдә бәхет сиңа телә. Күңелеңдә нурлар сүнми торсын, Шатлык белән тулсын йөрәгең. Бар дөньяның матурлыгын күреп, Яшә син гел бәхеткә төренеп. Туган көнең белән котлап сине, Иң изге теләкләр юллыйм сиңа.
Hide player controls
Hide resume playing