Гаворым пра смерць Вырай, адкуль не вяртаюцца | Вучымся думаць па-беларуску Ладны пераклад

Cёння ў “Ладным перакладзе” тэма не самая вясёлая, але ж яе абмінуць ніяк не ўдасца. І ў звычайным, і ў пераносным сэнсе. Гаворым пра смерць. Чаго ўжо баяцца? Ніхто жывым паўз яе не праскочыць)) Як радзіла маці, то й трэба паміраці. Таму - смялей! #ДобрыКанал #Карані і вытокі #Ладны пераклад Калі ў некага мала сіл, па-руску кажуць: “еле-еле душа в теле”, “на последнем издыхании” ці “на ладан дышит”. А па-беларуску? – Намнога цікавей нават! 🔸 Нібы ў вырай збіраецца. 🔸 Галасок - хоць у пясок. 🔸 Душа на нітачцы затрымалася. Але гэта была, як кажуць, лайт-версія. Хадзем далей - шляхам ценяў. У рускай пра смерць гавораць: “дать дуба” або “протянуть ноги”. Беларускія адпаведнікі гучаць так: 🔸 Бараду задзерці. 🔸 Душою рыгнуць. 🔸 Уздоўж лаўкі выпрастацца. 🔸 Лыткі стуліць. А вось зусім нязвыклая форма: 🔸 Жаба цыцкі дала. Жаба… як бы мовіць… з бюстам?.. Цікава, адкуль такі вобраз? Можа, ёсць нейкае міфалагічнае тлумачэнне? Калі ведаеце, пішыце ў каментарах. Ну, і свае варыянты па сённяшняй тэме – таксама. Бо