Guest
Яны застануцца навечна, Ня зьнікнуць у зэўры нябыту, Ня згаснуць апошнім праменьнем, Ня сыйдуць у змрочны туман. Яны назаўжды будуць з намі І ў радасьці, і ў нядолі, І ў подыху ветру пачуем Мы іхнія галасы. Героі не паміраюць! Яны нас не пакідаюць У сьвеце слаты ды імжы. Героі не паміраюць! Яны ў душы нам зазіраюць І ў душах працягваюць жыць. Мы іхнія словы пачуем У гуку вясновых грымотаў, У пошчаках ранішніх птушак У шуме срабрыстых дажджоў Мы іхнія твары ўбачым У крохкіх абрысах аблокаў І прагна глынуўшы паветра, Пакрочым па іхніх шляхах Героі не паміраюць, Яны давяраюць і раяць. І нас вядуць, нібы зоркі, Вядуць вышэй і далей
