Guest
Скульптар Аляксандр Сакалоў разважае аб выставе “П'ета“ і распавядае сваёй творчасці. «І трэцяя частка вод пераўтварылася ў палын, і многа людзей паўмірала ад той вады, бо вельмі была горкая. (Адк 8:11) Чарнобыльскую трагедыю можна лічыць неад'емнай часткай нашай нацыянальнай свядомасці. Магчыма большасць з нас жыве, як бы адасоблена,і нібыта не чуе рэха той трагедыі, якое і па сёння гучыць ў паветры. Я не уяўляю, ці можна да канца перажыць боль Чарнобыля. Выпаленая зчарнелая зямля, магчыма не адновіцца, а здароўе людзей патрапіўшых у тыя месцы, заўседы будзе пад пагрозай і не стане ранейшым. Мемарыяльная скульптура можа зняць заслону маўчання, часта дапамагае перамагчы і прагараваць трагедыю, каб прынесці гледачу ачышчэнне і супакой. Гэтая скульптура з'яўляецца спробай аўтара падзяліцца сваім асэнсаваннем і перажываннем з гледачом. У яе сэрцы палягае вобраз прыняцця і ў той жа час асуджэння. Яна і суддзя,і ахвяра. Маладая, але ўжо пасталеўшая праз боль. Вобраз яе асабістай
