Па крысе праз сьвет дзівосны крочыш. Раптам – стоп! Нейкі мур, грозны цень. Гэта страх, гару з яго ты бачыш. Але ты не дрыжы, толькі вер! Калі гораў тых нельга пераскочыць, Калі іх ніяк нельга абысьці: Дык вось гэтыя горы Дзіцячай верай Можаш у мора закінуць сьмела. Гэтыя горы Мора ня можа дачакацца Зрабіць ім “плюх”. Па крысе праз сьвет дзівосны крочыш. Раптам – стоп! Зноўку мур і зноў цень. Гэта сум, гару з яго ты бачыш. Не рыдай і ня плач, моцна вер! Калі гораў тых нельга пераскочыць, Калі іх ніяк нельга абысьці: Дык вось гэтыя горы Дзіцячай верай Можаш у мора закінуць сьмела. Гэтыя горы Мора ня можа дачакацца… Ня можа дачакацца! Зрабіць ім “плюх”. Бываюць горы гневу І моцны боль. А ёсьць гара сумневу. Досыць таго! Глядзець туды ня трэба, Глядзі вышэй, Бо дапамога зь Неба! Дык вось гэтыя горы Дзіцячай верай Можаш у мора закінуць сьмела. Гэтыя горы Мора ня можа дачакацца Зрабіць ім “плюх”.
Hide player controls
Hide resume playing