AKURAT - Do prostego czowieka - Julian Tuwim

www: słowa: Julian Tuwim Gdy znów do mu­rów klaj­strem świe­żym Przy­le­piać za­czną ob­wiesz­cze­nia, Gdy “do lud­no­ści“, “do żoł­nie­rzy“ Na alarm czar­ny druk ude­rzy I byle drab, i byle szcze­niak W od­wiecz­ne kłam­stwo ich uwie­rzy, Że trze­ba iść i z ar­mat wa­lić, Mor­do­wać, gra­bić, truć i pa­lić; Gdy za­czną na ty­sięcz­ną mo­dłę Oj­czy­znę szar­pać de­kli­na­cją I łu­dzić ko­lo­ro­wym go­dłem, I ju­dzić “hi­sto­rycz­ną ra­cją“, O pię­dzi, chwa­le i ru­bie­ży, O oj­cach, dzia­dach i sztan­da­rach, O bo­ha­te­rach i ofia­rach; Gdy wyj­dzie bi­skup, pa­stor, ra­bin Po­bło­go­sła­wić twój ka­ra­bin, Bo mu sam Pan Bóg szep­nął z nie­ba, Że za oj­czy­znę - bić się