(хикәя: ташлап кителгән бала, бик озак еллардан соң әнисен әзләп таба – аларны язмыш очраштыра…) «…Табибның Галимә әби белән сөйләшеп утыруына бераз көнләшеп тә куйдылар. Берсе: – Мин кызыңмы әллә дип торам, бер-берегезгә бигрәк охшагансыз, – дип әбине сөендереп куйды… – Ач күзләреңне, әни. Ач инде, курыкма. Бу мин ич синең каршыңда, кызың Нәҗибә. Әни, әнием… Нинди рәхәт «әни» диеп әйтүләре. Мин сине озак эзләдем, әни. Инде беркайчан да үз янымнан җибәрмим сине.» ************************************************************* Материаллар: Кәрим Кара «Күңел күзе» – «Сөембикә» журналы, 2013, № 2 Җырлар һәм аларны башкаручылар: «Авыл карчыклары» Рәсим Низамов «Бала сагышы» Фәдис Ганиев «Кичер, балам» Әлфинә Әсһәмова «Мин әниең синең» Римма Ибраһимова «Әнигә» Гәбделфәт Сафин ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ Для желающих спонсировать создание таких проектов и благодарить за проделанную работу, финансовые реквизиты Сбор банк 2202202355690789 🙏❤️
Hide player controls
Hide resume playing