Guest
ИРТӘНГЕ ЧӘЙ. Венера Латыпова(Садриева) Офыклардан кояш чыкты, Алсуланып таң ата, Әтәчнең бик көр тавышы, Бар дөньяны уята. Шушы сихри мизгелләрдә, Җыелып барчаң бергә. Үзе олы бер бәхет ул, Тәмләп чәйләр эчәргә. Мәтрүшкәнең хуш исләре, Күңелне урап ала, Йөрәкләрне җилкендереп, Өй эченә тарала. Яңа пешкән коймагым да, Табынның уртасында.. Сихәт булсын, диеп кабыйк, Каймагын да, балын да. Шулай ямьле, татлы булса, Иртәнге чәйләребез. Күтәренке кәеф белән. Үтәчәк көннәребез.
